Hər ötən il bizi sürətlə, hızlı bir şəkildə müəmmalı bir gələcəyə daşıyır. Bəşəriyyət/insanlıq sanki  yeni bir  başlanğıcın bəkləntisindədir. Fəlsəfi fikir də özünün hadisələri qabaqlamaq missiyasında uğurlu ola bilmir. Çünki dünya/cahan bir tərəfdən, elmin/bilimin bəlirlədiyi hakim düşüncə tərzinin yedəyində gedir, digər tərəfdən, elm bu missiya üçün yetərli olmadığından dolayı, sükan sahibsiz qalmış və sükana “siyasi liderlər” yiyələnmişdir. Son əsrdə baş alıb gedən individualizm çağırışları öz “bəhrəsini vermiş”, fərdi azadlığın/özgürlüyün mütləqləşdirilməsi marginallaşmanın yayılmasına gətirib çıxarmışdır. Sonrakı addım isə - marginaların “fəlsəfəsi” yaranmışdır və bu “fəlsəfə” insanlığa xidmət edən gerçək fəlsəfi fikir yürüşünü əsas yoldan sapdırmışdır. Sağlam bəşəriyyət xəstə düşüncələrin əsirinə çevrilmişdir. Və bəşəriyyətin özünün də xəstələnməsi qaçılmaz olmuşdur.

Dünyanın ikiqütblü, dəngəli modeli, ideolojilərin çatışdığı və bir-birini dəngələdiyi dövr arxada qalmış, kürəsəlləşmə də fərqli bir məcraya keçmişdir; indi siyasi-ideoloji hegemonluq iddialarında da yeni çalarlar, siyasi anarxizm ünsürləri önə çıxmaqdadır.  

Bu arada jurnalımızın Türk Dünyasında Fəlsəfə arayışları və dövrün tələbləri ilə ayaqlaşan milli fəlsəfi fikir ideyası da bu böyük çalxantılara rəğmən işini davam etdirməkdədir.

Birliyin təminatçısı dildir.

Fərqli düşünən və fərqli danışanların “bir araya gəlməsi” ancaq formal və ya simvolik/simgesel ola bilər. Xüsusilə Fəlsəfə dilin müdriklik  potensialı ilə qidalanır. Anlayışlar bir günün  deyil, min illərin əqli yürüşündən oluşmuşdur; atalarımızın düşüncə özəllikləri müasir dövrə ən çox dil üzərindən  daşınmışdır.